Κωδικός
αναγνώρισης / Reference code
|
GR-As-NAS-026 |
Τίτλος
/ Title
|
Αρχείο Νίκου Αστρινίδη / Nikos Astrinidis Archive
|
Χρονολογία
(ες) / Date (s)
|
1921-2010 |
Επίπεδο
περιγραφής / Level of description
|
Αρχείο / Archive
|
Μέγεθος
και υπόστρωμα της ενότητας περιγραφής / Extent and medium of the unit
of description
|
Κουτιά με
• χειρόγραφες
παρτιτούρες
• οπτικοακουστικό
υλικό
• προγράμματα,
• φωτογραφίες
• προσωπικά
είδη
• διάφορα
έντυπα.
Boxes with:
• Handwritten scores
• Audiovisual material
• Programs
• Photographs
• Personal items
• Various form
|
Όνομα
παραγωγού (ών) / Name of creator(s)
|
Αστρινίδης,
Νίκος , Παπαθωμάς, Θωμάς / Astrinidis, Nikos, Papathomas, Thomas
|
Βιογραφικό
σημείωμα / Biographical history
|
Ο Νικόλαος
Αστρινίδης γεννήθηκε στις 6 Μαΐου του 1921 στο Άκκερμαν της Βεσσαραβίας
στη Ρουμανία, από έλληνα πατέρα και ρουμανορωσίδα μητέρα. Ήταν το τρίτο
αγόρι της οικογένειας και το μόνο που από την εφηβεία του έδειξε μεγάλη
κλήση στη μουσική. Αρχικά ξεκίνησε ιδιωτικά μαθήματα με την Xenia Diteatef και λίγο αργότερα γράφτηκε στη
μουσική σχολή της πόλης όπου σπούδασε θεωρητικά και πιάνο, ενώ οι
πρώτες του συνθετικές προσπάθειες χρονολογούνται στην ίδια περίπου
περίοδο. Το 1939 μετέβη στο Βουκουρέστι προκειμένου να σπουδάσει στο
τοπικό πανεπιστήμιο χημεία και παράλληλα εγγράφηκε στο Ωδείο της πόλης.
Η καλλιτεχνική ανάπτυξη που του προσέφεραν οι σπουδές του στο Ωδείο
ήταν τεράστια. Όχι μόνο επειδή πήρε μαθήματα από από σημαντικούς
δασκάλους όπως ο Miron Soarec, αλλά και
γιατί μέσω αυτών ήρθε σε επαφή με τον διάσημο συνθέτη Dinu Lipatti με τον οποίο ξεκίνησε αμέσως μαθήματα
σύνθεσης. Δυστυχώς όμως αυτή η δημιουργική περίοδος για τον Νίκο
Αστρινίδη κράτησε ελάχιστα.
Η έναρξη του Β’
Παγκοσμίου Πολέμου και η εισβολή των Σοβιετικών στη Ρουμανία το 1940
στιγμάτισαν την οικογενειακή του ζωή και κατ΄ επέκταση την
επαγγελματική του πορεία. Η οικογένεια χωρίστηκε στα δύο. Ο Νίκος με
τους γονείς του παρέμειναν αποκλεισμένοι στη Βεσσαραβία για περισσότερο
από έναν χρόνο, χάνοντας κάθε επαφή με τους δύο μεγαλύτερους αδελφούς
του, που βρίσκονταν στην ελεύθερη Ρουμανία. Μετά από διάφορες
περιπλανήσεις και περιπέτειες κατάφεραν να βρουν καταφύγιο στη Μέση
Ανατολή. Ο Αστρινίδης κατατάχθηκε ως εθελοντής στην Βασιλική Αεροπορία,
εκπαιδεύτηκε και στη συνέχεια στάλθηκε να υπηρετήσει στην έρημο της
Λιβύης.
Ένας ελαφρύς τραυματισμός στο πόδι το 1943 αποτέλεσε την αιτία της
απόσπασής του στο Υπουργείο Αεροπορίας στο Κάιρο, αλλά και την αφορμή
για να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική. Το Κάιρο ήταν εκείνη την
εποχή η πιο κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα του κόσμου με πολλά μουσικά
ερεθίσματα. Έτσι ξεκίνησε την μουσική του σταδιοδρομία αρχικά παίζοντας
πιάνο στα μουσικά κέντρα της πόλης και συνέχισε συμπράττοντας με
μεγάλες συμφωνικές ορχήστρες και συμμετέχοντας σε διεθνείς
διαγωνισμούς. Μάλιστα το 1944 έλαβε το Πρώτο Βραβείο Πιανιστικής
Ερμηνείας και Σύνθεσης στο φημισμένο Eisteddfod Festival με το έργο του
«Κυπριακή Ραψωδία», ενώ τον επόμενο χρόνο διηύθυνε στην Όπερα του
Καΐρου το συμφωνικό του έργο «Οιδίπους Τύραννος».
Η θητεία του στη Αεροπορία έληξε το 1946. Στο Κάιρο παρέμεινε όμως έναν
ακόμη χρόνο, έως τον Οκτώβριο του 1947, οπότε μετέβη στο Παρίσι
προκειμένου να παρακολουθήσει μαθήματα πιάνου στην Schola Cantorum με
καθηγήτρια της Marie Gourgue-Magnam. Μετά την αποφοίτησή του ξεκίνησε
περιοδείες ως πιανίστας σχεδόν σε όλο τον κόσμο έως τις αρχές της
δεκαετίας του 1960. Στην διάρκεια αυτής της περιόδου επισκέφθηκε για
πρώτη φορά την Ελλάδα για συναυλίες αλλά και για να δει την οικογένειά
του που εντωμεταξύ είχε εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη.
Την περίοδο 1959-1962
εγκαταστάθηκε μόνιμα στις Γαλλικές Αντίλλες, όπου ύστερα από εντολή της
γαλλικής κυβέρνησης, μαζί με την Colette Frantz ίδρυσαν στην περιοχή
και διηύθυναν μουσική σχολή και ορχήστρα δωματίου.
Το
1962 επέστρεψε στο Παρίσι και τρία χρόνια αργότερα το 1965 πήρε την
απόφαση να εγκατασταθεί μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, διαμορφώνοντας με τις
πολυποίκιλες δραστηριότητες του την μουσική ζωή της πόλης. Συγκεκριμένα
ανέλαβε τη διεύθυνση της Φιλαρμονικής και της μικτής χορωδίας του
δήμου, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος,
κατέβαλε προσπάθειες για την δημιουργία της Όπερας Θεσσαλονίκης και της
Όπερας Δωματίου Βορείου Ελλάδος ενώ τέλος διετέλεσε διευθυντής του
Μακεδονικού Ωδείου Θεσσαλονίκης από το 1980.
Αυτή η
περίοδος της ζωής του Νίκου Αστρινίδη στη Θεσσαλονίκη ήταν πολύ γόνιμη
και συνθετικά καθώς εμπνεύστηκε και δημιούργησε πολλά από τα μεγάλα
συμφωνικά του έργα μεταξύ των οποίων τα ορατόρια «Κύριλλος και
Μεθόδιος» και «Ψαλμοί», η «Συμφωνία 1821» και το «Κοντσέρτο-Ραψωδία».
Πολλά από αυτά μάλιστα εκτελέστηκαν για πρώτη φορά στην πόλη υπό την
διεύθυνση του ιδίου. Για την προσφορά του στη διαμόρφωση του μουσικού
τοπίου στην Θεσσαλονίκη ο Νίκος Αστρινίδης τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό
Γεωργίου Α’. Πέθανε στις 10 Δεκεμβρίου 2010, λίγο πριν συμπληρώσει τα
90 έτη.
Biography
|
|
| Διαδικασία
πρόσκτησης |
Το αρχείο
περιήλθε στη κατοχή της Βιβλιοθήκης στις 28/12/2012 ύστερα από δωρεά
των κληρονόμων του. |
| Παρουσίαση
περιεχομένου |
Περιλαμβάνει
όλα τα μουσικά χειρόγραφα των συνθέσεών του αλλά και μεταγραφές έργων
άλλων συνθετών που έχει πραγματοποιήσει. Επιπλέον στη δωρεά
περιλαμβάνονται ηχογραφήσεις, βιντεοσκοπήσεις, προγράμματα συναυλιών,
αλληλογραφία, φωτογραφίες, προσωπικά είδη και άλλα έντυπα. |
| Προσθήκες
υλικού |
Αναμένονται
επιπλέον προσθήκες υλικού. |
| Σύστημα
Ταξινόμησης |
Το αρχείο
βρίσκεται στη διαδικασία της ταξινόμησης. |
| Όροι
πρόσβασης |
Η Πρόσβαση στο
φυσικό υλικό είναι ελεύθερη εντός του χώρου της Βιβλιοθήκης κατόπιν
ραντεβού |
Γλώσσα/γραφή
των τεκμηρίων / Language/scripts of material
|
Ελληνικά / Greek
|
